Eta berriro hona etorrita. Blog bat, nitaz? Zer daukat ba nik kontatzeko? Elgoibartarrei, ingurukoei, euskaldunei… zer interesatuko zaie nire bizitzan? Hamaika buelta eman ostean, niri buruz baino gehiago, esku artean izaten ditudan gaiei buruz idaztea pentsatu dut, euskaltzaleak bederen atari honetara erakarriko ditugulakoan. Proba dezagun.
Euskal Filologia ikasketak egin nituen. Egia esan, Historia ikastea neukan buruan hasiera-hasieratik, baina ez neukan herritik alde egiteko gogorik. Bai badakit, elgoibartar askok uste dute herritik kanpo bizi naizela, ez naizelako kalean gora eta behera sarri ibiltzen. Nolanahi ere, bigarren aukerari heldu nion, eta Elgoibarren geratu nintzen. Hirugarren ikasturterako etsita nengoen, ikasketen programak ez ninduen gehiegi betetzen eta lan munduari ikaraz begiratzen nion. Eta zalantza dantza hartan nintzela Eitbn lan egiteko aukera suertatu zen. Suertatu bai, egun batetik bestera eta kasualitatez jakin bainuen praktika deialdi haren berri. Eta egun grisak oskarbi izan ziren handik aurrera. Ez da gehiegi esatea, bizipoza izan baitzen. Ikasketen azken ikasturtea erabat aldatu zitzaidan, Eitbn euskara zuzentzaile prestatzen ari nintzelarik.
Eta hortik jo dut ondoren, bai bai irakurle, euskalgintzan ari naiz, eta euskalgintzatik bizi naiz. Jende askori entzun izan diot, euskalgintzak ez duela dirurik ematen. Zeri begiratzen zaion…
Ondoren, albistegietako euskaran ari nintzela eta, Kazetaritza ikasketak egin nituen. Kazetari eta zuzentzaile-itzultzaile, nire lanbidea, orain euskara teknikari ere bai. Horretara, blog honetan euskara gaiak, euskalgintzakoak, berriak eta interesgarri iritzitakoak ekartzen saiatuko naiz, ateak zabalik diren bitartean.
Eta zergatik loramen Elgoibartik atera ezinik? Beno, atera ateratzen naiz, baina esango nuke ahuntzak mendira bezala egiten dudala nik ere etxera, Elgoibarrera alegia. Askok jakingo duzuenez, dantza munduan ere badabil loramen, eta lotura estua dela esango nuke. Elgoibarko Haritzen lehenengo, Donostiako Argian eta Eibarko Kezkan orain. Mundu liluragarria, eta horri ere tartea egin beharko. Eta gainerakoan? Familia noski, oso garrantzitsua, baina ez dut uste gai interesgarria denik etxetik kanpokoentzat, ezta? Bazter utz dezagun beraz hemen oraingoz. Kirola? Ba bai, dantzarekin batera nire aisialdiko osagai nagusia. Triatloia eta mendia batez ere. Ez ditugu beraz alboratuko.
“loramen” hitzak “euskaradun” sentimendua du niretzat. Erreparatu horri, irakurle. Bide horri helduko diot beraz atari honetan. Malkartsua, bihurgunez betea, oztopo askokoa; baina aberatsa, pozgarria, esperantza etorkizun duena. Elgoibartar guztien iritziak eta ekarpenak izango dira hala ere hasitako honen osagarri onena. Proba dezagun!