Eta hasten zaizkigu zirikatzen, euren esaldietan gure hitz exotikook natural ustetan sartzen. Nixe-rekin tira, konpontzen dira, baina barren-ekin... esaldi arraro askoak ateratzen zaizkie. Ez da antza, guri begitandu bezain erraza. Adibideak jartzen hasita, orain dela pare bat urte liburu batean topatu nuena. Ez edozein liburu eta ez edozein idazle. Pentsa, urte hartako literatura libururik onentzat dute askok, eta Euskadi Saria eman ez ziotelako publikoki kexatu zenik ere izan zen idazleen artean. Honela dio pasarte batean:
"Txakurra ontzian gelditu zaigu!"
Arineketan igan zen eskalan gora atzera Olabe.
"Nora hoa barren!"
Baina karel ostean ezkutatu zitzaigun. Txikotekoa estutu nuen badaezpada.
Liburu trinko honetako beste pasarte asko bezala, hau ere behin baino gehiagotan irakurri behar izan nuen. Oker ez banago, barren! horrek gure barren-a behar du, nahiz eta ez duen ondo ematen esaldi horretan. Hala ere, ez dizuet ukatuko, hura bai poza liburuan hitz honekin topo egitean, nola izaten den Benidormeko Koño-aren kale ospetsuan zure auzoa ikustean...