Nabarmendu zuen, ingelesaren nagusitasuna dela-eta, hizkuntzaren gaineko kezka Euskal Herriaz haragokoa dela; kezka ez dela gurea bakarrik, eta 82ko Euskararen legea onartu zutenetik gaur arte lortu denaren errepasoa egin zuen. Bizikletaren metaforma erabili zuen azaltzeko Euskalgintza etengabe eragin beharreko zerbait dela, geratuko ez bada. Aitortu zuen egiteko zaila dela, baina aurrera egiteko aukerak badaudela, besteak beste, gazteen ezagutza-maila handia delako. Nolanahi ere, aurrera egingo bada, ezagutzatik gozatzera pasatu behar dela azpimarratu zuen, eta aisialdian, kirolean, kultur arloan... eragin behar dela. Horren harira, Euskaraldia ariketa sozialaren garrantzia eta eragin-ahalmena ere aipatu zituen. Kulturari dagokionez, azken 40 urteetan egindako ibilbidea aipatu zuen, eta saretzeak
izan duen garrantzia azpimarratu, besteak beste, zinean, antzerkian, liburutegien sarean... Lankidetza publiko eta pribatuen arteko harremanaz eta kulturgileen profesionalizazioaz ere jardun zen, baita kultura eta hizkuntzaren arteko harremanaz ere. Guggenheim museoaren 25. urteurrena aipatuta, bestalde, museoak gizarte arlo ezberdinetara ekarri dituen "onurak" zerrendatu zituen.
